SPECIFIC CHARACTERISTICS OF THE CONCEPTS OF VARIATION AND INVARIANCE IN TRANSLATION
Main Article Content
Abstract
Ушбу мақолада таржима вариантлари ва инвариантлари тушунчаларининг илмий-назарий, терминологик моҳияти, халқ эртаклари билан адабий эртаклар тилининг ўзига хослиги, уларда қўлланилган лингвокултуремаларни таржимада бериш муаммолари, талқини ва тавсифи, халқ эътиқодий қарашлари, миллийлиги билан боғланиши ва уларни таржима жараёнида сақлаб қолиш имкониятлари ўрганилиб таҳлилга тортилган. Кейинги пайтларда инвариант ва вариантлилик атамалари жуда кўп фанлар доирасида кенг қўлланиладиган бўлиб қолди. Бу кўпинча тилшунослик ва адабиётшуносликда кузатилади. Аслида фалсафанинг гносеология бўлими билан чамбарчас боғлиқ бўлган “моҳият” ва “ҳодиса” тушунчалари замирида пайдо бўлган инвариант ва вариантлилик тушунчалари ҳар бир фаннинг спецификасидан келиб чиққан ҳолда турлича ўрганилади. У ҳақда тадқиқотларда ҳар хил фикрлар, йўналишлар вужудга келган. Бу тушунча ва ҳодисалар таржимашунослик соҳасига ҳам дахлдордир.